زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

عدل (حدیث)





عدل، یکی از الفاظ توثیق راوی بوده و به عقیده شیخ طوسی، عدالت‌ معتبر در مرحله روایت‌، راستگویی‌ راوی‌ می‌باشد.


۱ - کاربرد



در صورتی که واژه عدل در منابع رجال شیعه بکار رفته باشد به صورت دلالت تضمنی یا التزامی دال بر امامی‌بودن، یا ضابط‌بودن راوی نیز خواهد بود؛ زیرا عدالت مطلق فرع اسلام و ایمان است و بر کافر و پیروان سایر فرق اسلامی به صورت مطلق عادل گفته نمی‌شود.
از سوی دیگر در میان رجالیون شیعه کمتر مرسوم است که به امامی‌بودن، یا ضابط‌بودن راوی تصریح کنند. بنابراین وقتی می‌گویند: عدل، مقصود آنان امامی و ضابط‌بودن در کنار عدالت است.
[۱] مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۴۴- ۱۴۵.
با این حال باید پذیرفت که دلالت این لفظ به صراحت لفظ عدل و امامی ضابط نیست.

۲ - مأخذ



نصیری، علی، آشنایی با علوم حدیث.

۳ - پانویس


 
۱. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۴۴- ۱۴۵.


۴ - منبع



مرکز اطلاع‌رسانی غدیر، برگرفته از مقاله «الفاظ جرح و تعدیل»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۳/۲۸.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.